Οι κάτοικοι της Μπάφρας κατάγονται από τα χωριά της Πάφρας του Πόντου και από τα τουρκόφωνα ελληνικά χωριά της Καππαδοκίας, Τσατ και Τασλίκ, τα βορειότερα της επαρχίας της Καισάρειας. Το φθινόπωρο του 1927 μερικές οικογένειες φτάνουν στην Αμπελιά των Ιωαννίνων, με στόχο να ιδρύσουν προσφυγικό οικισμό. Η Ε.Α.Π αποφάσισε να μεταφέρει τις οικογένειες στον νεοϊδρυθέντα προσφυγικό οικισμό Μπάφρα.
Στην Μπάφρα ήταν ήδη εγκατεστημένοι από το 1926 πρόσφυγες από την Μπάφρα ή Πάφρα του δυτικού Πόντου και από την Σαμψούντα. Οι Πόντιοι της Πάφρας εκτός από ποντιακά μιλούσαν και τουρκικά. Η συνύπαρξη των Ποντίων με τους τουρκόφωνους πληθυσμούς της Καππαδοκίας, συνετέλεσε ώστε όλοι οι πρόσφυγες να επικοινωνούν μεταξύ τους στην τουρκική γλώσσα. Στο χωριό εγκαταστάθηκαν 34 οικογένειες από την περιοχή της Καισάρειας και του Πόντου. Οι Πόντιοι κατέλαβαν τα πρώτα σπίτια, στην αρχή του οικισμού ενώ οι Τσατλήδες και Τασλήδες εγκαταστάθηκαν σχεδόν στο τέλος του οικισμού. Αυτό είχε ως συνέπεια ο οικισμός να διαχωριστεί σε δύο μαχαλάδες. Αυτός ο διαχωρισμός προέκυψε από α) την επιβολή της απόφασης της Ε.Α.Π. για αναγκαστική εγκατάσταση στον ήδη κατειλημμένο χώρο και β) τη διαφορετική πολιτισμική έκφραση των Ποντίων και Μικρασιατών.
Μέχρι το 1936 η προσφυγική ομάδα της Μπάφρας συνυπήρχε με την προσφυγική ομάδα της Νεοκαισάρειας με αρχηγό τον Ελευθέριο Χατζηπέτρου και αποτελούσαν την κοινότητα Μπάφρας -Νεοκαισάρειας. Το ίδιο έτος (1936) καταργήθηκε η ενιαία κοινότητα και ιδρύθηκε η αυτόνομη κοινότητα Μπάφρας διοικούμενη από το δικό της πρόεδρο.
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Ως σχολείο χρησιμοποιήθηκαν δύο από τα σπίτια του οικισμού. Αρχικά λειτούργησε με 25 μαθητές ενώ η κατασκευή του σχολείου αποπερατώθηκε με την προσωπική εργασία των κατοίκων ύστερα από απόφαση του κοινοτικού συμβουλίου στα 1953.
Η ΓΗ
Η κάθε οικογένεια έλαβε 38 στρέμματα που διατέθηκαν για καλλιέργεια καπνού, συγκομιδή χόρτου για τα ζώα και καλλιέργεια δημητριακών. Η κύρια γεωργική παραγωγή ήταν τα δημητριακά και ο καπνός ενώ η κάθε οικογένεια έλαβε 1 άλογο και 10 πρόβατα. Στη συνέχεια απέκτησαν το δικό τους κοπάδι από μικρά ζώα, αλλά και αγελάδες.
Η ανέγερση των σπιτιών του οικισμού έγινε σε 23 οικοδομικά τετράγωνα. Οι κατοικίες αποτελούνταν από δύο δωμάτια και ήταν φτιαγμένα από πέτρα. Στο ίδιο οικόπεδο αργότερα κατασκευάστηκαν από πλίνθους στάβλοι και αποθήκες.
ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
Τον Αύγουστο του 1936 χτίστηκε η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής πάνω στα ερείπια του παλιού μοναστηριού, που ήταν αφιερωμένο στην ίδια αγία.
